(Doğumu : 3 Temmuz 1853, Moskova – Ölümü. 12 Mart 1928, Moskova), Rus tiyatro oyuncusu. Elli yıllık sahne yaşamında canlandırdığı kadın kahramanlara bağımsız ve özgür bir ruh katmasıyla tanınmıştır.
Moskova Tiyatro Okulu’nda okudu. İlk kez 17 yaşında Gotthold E. Lessing’in Emilia Galotti oyununda başrol oynayarak Mali (Küçük) Tiyatro’da sahneye çıktı (1870). Daha önceki sahnelenişlerinde hep edilgen bir kişilik olarak ele alınmış olan Emilia’yı, duygularının sesini dinleyen, romantik, heyecanlı ve etkin bir kadın olarak yorumladı. Bu yorumu Yermolova’nın sahnede bundan sonraki gelişimini de belirledi. Kahramanlık tragedyalarındaki başrolleri büyük bir başarıyla canlandırarak uzun yıllar Mali topluluğunda çalıştı.
Aleksandr N. Ostrovski’nin Groza (1829; Fırtına), Lope de Vega’nın Fuente Ovejuna, Shakespeare’in Richard 3 ve Macbeth, Racine’in Phedre (1677; Phaidra), Schiller’in Maria Stuart ve Jungfrau vorı Orléans (1801; Orléans Kızı) oyunlannda baş kadın rollerini oynadı. Bu rollerinde canlandırdığı kadınlann bağımsız ruhlarını ve yozlaşmış güçlerin karşısına kahramanca dikilişlerini vurgulayan bir yorum getirdi. Konstantin Stanislavski onun, gördüğü en iyi kadın oyuncu olduğunu belirtmişti. Yermolova 1920’de “halk sanatçısı” yapılarak onurlandırıldı; aynı yıl sahneden ayrıldı. 1930’da bir tiyatroya adı verildi. Moskova’da oturduğu ev 1970’te tiyatro müzesi haline getirildi.
